خیر، هدف از انجام صافکاری PDR این است که تا حد ممکن قسمت آسیب دیده بدون تغییر شکل ظاهری به حالت اولیه خود برگردد.
قبل از روش و ابزار صافکاری مدرن PDR، از روش و ابزار سنتی قالب، تنه و مشتی به صورت ضربه ای برای برطرف کردن قسمت های آسیب دیده استفاده می شد که به دلیل نوع ابزار و عدم مهارت فرد بعد از صافکاری قسمت آسیب دیده خودرو، محل برخورد ابزار به حالت موج یا فرورفتی-برجستگی های ریز روی سطح بدنه باقی می ماند. امروزه با استفاده از تکنیک مدرن PDR که منطق آن بر اساس خسته کردن ورق است نه ضربه، بعد از صافکاری آثار ابزار بر روی سطح بدنه دیده نمی شود.
یکی از مزیت های استفاده از روش صافکاری مدرن PDR خودرو این است که نیاز به باز کردن قطعاتی مثل رودری نمی باشد و با ابزار های مختلف که از لحاظ ابعاد و کاربری متنوع هستند قسمت های آسیب دیده برطرف می شوند؛ به ندرت و با توجه به میزان آسیب نیاز به باز کردن قطعات می باشد.
بیشترین کاربرد صافکاری مدرن PDR خودرو برای قری ها می باشد ولی قسمت هایی که شدت آسیب زیاد باشد هم از این روش می توان استفاده کرد.
روش سنتی به صورت کامل منسوخ نشده است و همچنان در مواردی برای فرم کردن و … مورد استفاده قرار می گیدر ولی مهمترین نکته علاوه بر روش مورد استفاده، مهارت فرد است که تعیین کننده نتیجه می باشد.
برای برطرف کردن آسیب های وارد شده بر روی سطح بدنه از روزنه ها و منافذ استاندارد بدنه استفاده می شود و نیاز به ایجاد روزنه یا شکافتن قسمت های بدنه نیست و فقط در مواردی که محل آسیب دیدگی در نواحی دوبل و بدون دسترسی باشد روزنهای به اندازه شعاع ابزار ایجاد می شود که این روزنه به روش استاندارد بعد از اتمام کار بسته می شود.
حتی زمانی که قطعات بدنه نیاز به نقاشی داشته باشند بایستی صافکاری بدون نقصی انجام شود تا با کمترین میزان و ضخامت بتونه، قسمت آسیب دیده قابل رفع باشد.